Axelien is van de sloop gered in 1998. Met fikse aanrijdingsschade stond de Axel heel zielig te doen bij een garage in Putten, en toevallig vroeg ik daar bij die garage naar een Visa Diesel. De garage-eigenaar vertelde me dat er achter op het erf misschien wel iets voor me stond, al was het geen Visa diesel. En laat ik nou altijd al op zoek zijn geweest naar dat model Axel dat daar vreselijk in elkaar gereden stond te staan tussen allerlei andere kneusjes.

Ik was sinds mijn GSA X3 verliefd geweest op die bedieningssatellieten aan weerszijden van het stuurwiel, en op die snelle luchtgekoelde GSA motor. De zwaar beschadigde Axel mocht ik voor niets meenemen, en ik kreeg gelijk de story van het total loss te horen. De Axel 11 had dienst gedaan als boodschappen- annex kinderwegbreng-wagentje bij een familie in Ermelo. Ma bestuurde de wagen. Maar op een bijzonder mooie dag had de Pa van die familie ergens reuze haast mee, en daar zijn eigen Audi voor een APK bij de garage stond, sprong hij in de Axel van Ma en ging er als een speer van tussen. Met de vreselijke acceleratie van een GSA motor de oprit naar de snelweg genomen, en daar parkeerde Pa hem frontaal tegen een medeweggebruiker, die met zijn Volvo slechts een krasje bij zijn portier opliep. De Axel helemaal aan gort en Pa, die politieagent was, danig over zijn toeren. De hele voorkant van de Axel lag aan barrels. Bumpers, motorkap, zijpanelen en nog wat spul onder de motorkap en de koplampen. Spiegels en de voorruit ook niet heel meer. Kortom, grote schade dus, en de reparatieschade was groter dan de dagwaarde van het Axeltje, dus total loss en afvoeren naar een garage, alwaar ik op die gedenkwaardige dag de Axel kwam redden van de sloop. Het was hoofdzakelijk blikschade, maar dat is nou juist het probleem bij deze Citroëns: het blikwerk van Citroën is knap roestgevoelig. En probeer er dan maar eens een knap motorkapje of zijpaneeltje van op de sloop te vinden. Koplampen waren al moeilijk genoeg, maar blikwerk… Samen met Annette, mijn vrouw, ben ik in onze toenmalige CX zo’n beetje heel Nederland af geweest naar sloperijen die zeiden nog wel wat te hebben liggen of te hebben staan. Jawel, maar alles dus goed rot. Uiteindelijk een zijscherm en een ruit gevonden bij Bart Ebben in Mook (vreselijk duur), een motorkap op een sloperij in Nijkerk en nog een zijscherm en bumpers bij Chaos sloperij in Emmeloord. Spiegels en stoelen op een sloop in Oldenbroek, en het technische werk en het lassen bij een vriend in Garderen.

Na bijna een jaar knutselen was de Axel weer goed voor de weg, en na de auto geschuurd te hebben kon zij ook weer mooi wit gespoten worden bij de autospuiter in Harderwijk. Bij het opnieuw op de weg brengen van de Axel kreeg zij gelijk de naam “Axelien” mee. Axelien rijdt ons nu alweer zo’n 2½ jaar tot grote tevredenheid rond en heeft ondertussen al half Europa gezien. De uitlaat is vernieuwd, evenals drukgroep en koppelingsplaten, de klepdekselpakkingen zijn vervangen. Nieuwe banden en een andere versnellingsbak hebben het afgelopen jaar onze Axelien verder op de weg gehouden, en nu komt er nog een nokkenasreparatie aan.

De door mij bijgehouden kosten van het op de weg krijgen en houden van onze Axelien bedraagt tot op heden FL 3500,- (inclusief spuiten en 3x APK). Trek daar de verkoop van de CX voor Hfl. 1500,00 van af, en je kunt nagaan voor hoe weinig geld wij tot onze volle tevredenheid met onze Axelien door Europa scheuren. We hopen er nog lang plezier mee te hebben!

Klaas Bezema